Να συστηθώ !

 Δεν άντεξα την Αθήνα και είπα να την κάνω.
 Κάθε φορά που έφευγα από τη μεγαλούπολη, γαλήνευα, ηρεμούσα, χαμογελούσα. Αντίθετα όταν επέστρεφα αγρίευα. Βέβαια αυτό άρχισε να μου συμβαίνει σιγά-σιγά μετά τα 35. Το κύριο επάγγελμά μου, φωτογράφος, και ένα από τα περιοδικά που δούλευα τότε το ΟΙΚΟ (ναι το συγχωρεμένο) με έφεραν σε επαφή με τη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία. Συνάντησα και γνώρισα (όσο γνωρίζει κανείς στον περιορισμένο χρόνο μιας φωτογράφησης) τους περισσότερους βιοκαλλιεργητές. Ανθρωποι όμορφοι, απλοί, ενδιαφέροντες, οραματιστές, κάποιοι λίγο βαρεμένοι, αλλά όλοι τους χαρούμενοι. Οχι χαζοχαρούμενοι-Χαρούμενοι.
 Έτσι η ιδέα να ασχοληθώ και εγώ με τις βιοκαλλιέργειες, όλο και πιό δελεαστική έδειχνε. Πώς όμως που δεν είχα την παραμικρή σχέση με το σπορ? Ούτε μια γλάστρα δεν είχα φροντίσει ποτέ μου, (που λέει ο λόγος). Και τι να καλλιεργήσω? Κηπευτικά? Δέντρα? Και που?
 Τι σου είναι όμως η θέληση. Ιντερνετ, βιβλία, σεμινάρια και ότι άλλο μπορούσε να βοηθήσει, επιστρατεύθηκε αλλά...

 Την απάντηση έδωσε η ίδια η ζωή: Αρωματικά. Και μάλιστα στην αρχή αυτά που αντέχουν, τα λεγόμενα ξερικά. Ο δάσκαλος και μέντορας Γιώργος Ερελιάδης μου πρόσφερε απλόχερα βοήθεια γνώσεις ηθική και υλική υποστήριξη και να, δέκα στρέμματα έχουν αρχίσει να καλλιεργούνται βιολογικά.

 Τώρα λοιπόν, 4-5 χρόνια μετά την απόφαση, μετά από λάθη, υπερβολές, παραλήψεις, παθήματα, μελέτη, φιλίες, άπειρη προσωπική εργασία (πολύ ξεβοτάνισμα), βοήθεια σε σοβαρά και αστεία προβλήματα το χωραφάκι* έδωσε τη πρώτη σοδειά του: ρίγανη, φασκόμηλο, ύσσωπος, βαλσαμόχορτο (υπερικό), θυμάρι και..... ρεβύθια. Τα τελευταία προέκυψαν από την ανάγκη χλωρής λίπανσης του ακαλλιέργητου τμήματος του χωραφιού. Σε αυτά προστέθηκαν και οι ελιές (μεγαρίτικες, και για λάδι και βρώσιμες), προίκα της γυναίκας μου, που φέτος τις έφτιαξα με δυο τρόπους. Σε άλμη όπως τις κάνουν στη Πελοπόννησο και ζαρωμένες σαν τις θρούμπες. Και τα μελίσσια, αλλά για αυτά θα τα πούμε αργότερα.

*Το χωραφάκι έχει και αυτό την ιστορία του. Πως λένε ότι άμα θέλεις κάτι πολύ το σύμπαν κλπ.? Στο πεθεροχώρι, την Παλαιοβράχα (δήμος Σπερχειάδας στη Φθιώτιδα), όπου υπάρχει ένα εξαιρετικό πέτρινο σπίτι, συντηρημένο και σχεδόν αναστηλωμένο με μεράκι αλλά και πολύ κόπο από τον πεθερό, ο ξάδελφος μόλις τσακώθηκε με τον βοσκό που του είχε νοικιασμένο το κτήμα....

Συνεχίζεται....